Sisifo

Maiz ikusten dut neure burua Sisifo bezain itsu, harritzarra etengabe mendi pikoaren gailurrerantz bultzatzen, jakinaren gainean laster dela hura berriro ere gurpil zoroan ibarrerantz, jira-bira eternalean. Zer egin ote diegu jainkoei irakasleok punizio hau jasotzeko!
Goizero ikusten ditut ikasleak atetik sartzen euskararen ezagutzaren tenplu oparora, eguerdiro ikusten ditut atetik irteten erabileraren eremu idorrera. Ezagutzak erabileraren ogi izan behar du eta erabilerak ezagutzaren ardo; bi idiak uztartzen ez baditugu, gurdia irauli eta harritzarra berriro amilduko da per secula seculorum.

Idatzi ostekoa

Irakasle gelara begiradatxo bat eman eta bertan ere Sisifo: irakasle guztiak behin eta berriro antzeko gauzak programatzen, itsu samar, “bakoitzak berea, jainkoaren legea” delakoan.